Hay deyip konmuşum Âdem soluna,
Ben içinde bir kutlu sırım üstadım
Sırt dönüp gitti ya iblis yoluna,
Ardındaki bir ışık, nurum üstadım.


İsmim ki konulmuş evvel zamanda.
Gâh kalbur altı gâhi samanda.
Bir kemik eksiğim soldaki yanda.
Havva adlı kaburga benim üstadım.


Benimle kovuldu canan cennetten.
Benimle sıyrıldı gece güneşten.
Boğaza takılan o çekirdekten,
Bir sırlı tümsek... Benim üstadım.

Benimle kardeşler cana üşüştü.
Benimle bülbüller gülle tutuştu.
Zindanlar ben için Yusufa düştü.
Rüyadaki o yıldız benim üstadım

Çok günah işledim, çok ocak yıktım!
Her gece bir dilde gönül bıraktım.
Gün geldi el atıp gömleği yırttım.
Züleyhaya bin sebep benim üstadım

Ferhatla toz ettim dağ ile taşı,
Kamberden akıttım kanlı gözyaşı.
Nuh ile pişerken muharrem aşı.
Bir güvercin ağzında dalım üstadım.

Gün geldi nefs ile beraber oldum.
Gün geldi kadehe aklı doldurdum.
Kim bilir kaç kucak çiçek yoldurdum?
Eyvâh dolu o mahzun benim üstadım.

Gün geldi söz oldum sınandım içten.
Gün geldi kayaya düştüm çelikten.
Habil den emanet indi ya gökten,
İsmaile kınalı koçum üstadım.

Murat KARAKAN