Hani çok seversiniz de,
Hani sevildim dersiniz.
Hani bilemezsiniz ya,
Alın yazınıza yazılmıştır bile,
Ölüm tadında ayrılıklar...

Tertemizdir duygular,körpeciktir o atan kalp.
"Seviyorum" dersiniz,her gelebilecek zararlardan korumaya çalışırsınız.
Hani kuluçkadan yeni çıkmış tavukların en değerli varlıklarını esirgediği gibi.
Sevdiğinizin bir sesine tüm dünyayı yakacak kadar cesur olursunuz ya.
Her yer bahar,her yer yedi renkli çiçek,
Ve deniz deryadır her taraf...
Çünkü seviyor ve seviliyorsunuzdur.
Hani dersiniz "yine de vazgeçmem",
Hani dersiniz "senin ellerinden gelsin ölüm".

Ve bir şeyler düzgün giderse hayatınızda,korkun dememişlerdir size.
Çaylakça,körpece,tazece sevdanızın çiçeğini koklar ve onu sularsınız.
Ve depremler başlar
Anlık,savunmasız...
Her yer talan olur.
Aklınıza gelen en değerli varlığınızı kaybetmemek için,
Bir can taşıdığınızı unutur,sevdanızın çiçeğine sarılırsınız.
Evet, depremler anlıktır,
İlk görüşteki gönül tutulması,
İlk görüşteki yıldırım aşkı gibi.
Bir afet bölgesi olur anında hayatınız,
Ne devletin yardımı uzanır artık size,
Ne bir insan eli.
Hiçbir insan evladına anlatamazsınız nereniz ağrıyor,
Hiç bir insan evladına anlatamazsınız nelerinizi kaybettiğinizi.

Bir sevda masalı başlar,
Savunmasızca,
En güzelinden.
Hani insan koca bir evde yapayalnızken,
Aynalarla konuşur,sohbet edermiş.
Uykusunda düş yerine aynalı kabuslar görür,yalnızlığın verdiği acıları yaşarmış.
Anıların,durumların,duyguların yerine de,
Ağzından kuru sözcükler çıkarmış.
Söylendikçe kuru sözcükler,
Bir masal olur büyülermiş uyuyan güzel prensesi.
Kabuslar içerisinde büyüyen güzel prenses;
İçindeki kin,nefret duygularıyla bir gün gelmiş,aniden cadıların cadısı asi bir prenses oluvermiş.
Kötülerin kötüsü asi prenses,gerçek dünyanın insanlarından yaşadığı tüm acıların adına intikamını almış,
Gün olmuş kötü prensesi hiç kimse anlayamamış.

Kötü prenses
Yani asilerin asisi,
Tebessümsüz yüzünden fırlattığı taş parçalarıyla insanları ürkütür olmuş.
O kadar asi olsa da dürüst olan bir yanı varmış ki;
Tebessümlerini yalancı yapmadan yaşarmış.
Ta ki gerçek tebessüm yüzünde belirene kadar,hep doğrularına taparmış.
Onun doğrularında aşkın adı yalan,sevmenin adı acıymış.
Ve anlamış ki her doğruyu öğreten bir yalancıymış.

Cansel Işık /Manyakaşkıngelini