Eylül'de geldim.Sen nerdeydin?
Hiç sevmiyorum artık İstanbul’u
Ne boğazını seviyorum Ne de ekmek arası balığını... En son ilkbahar mevsiminde gelmiştim Hep derdin ’En güzel zamanda geldin İstabul’a’ diye. Hayatımın ilk kaçamağıydı bu Kaçamaktı ama,senin için değerdi... En çok hoşuma giden şey,sahilde Kız kulesi manzaralı bankta oturup sahlep içmekti seninle... Şimdi aklıma geldi, Bak ilk kez tebessüm ettim şimdi. ’Seni çok güzel bir yere götüreceğim demiştin’ Götüre götüre beni Beşiktaş’ın maçına götürmüştün... Biliyor musun? Beşiktaş formanı hala saklıyorum Sergen numaralı olanını... Hiç usanmadan bana dinlettiğin şarkı vardı Bunu da hatırlıyor musun? ’Eylül’de gel’ şarkısını. ’Eylül’de gel sevdiğim’ derdin... Eylül’de geldim İstanbul’a Ama İlkbahar mevsimindeki gibi cıvıl cıvıl değildi hiçbir yer. Soğuk ve yağmurluydu. Tıpkı şuan içinde bulunduğum ortam gibi... Senin yokluğunda, Değişen ben miydim yoksa istanbul muydu? Ya da her ikisi de mi?... Ayak izlerin vardı, Bastığın yerlerde, İçim buruk. Yine hatırladım bak Gerçi hiç unutmadım ama Uçurtma uçurmuştuk seninle Hadi durma! Şimdi uçmayı anlat bana? Uçarken ben nasıl kayıp gidiyorum avuçlarının arasından onu anlat. Şimdi istese de nasıl tutacak beni rüzgar? Nasıl? Devam et anlat! Küçücük bir koza içinde Nasıl bekleyeceğim ben sensiz İlkbaharı? Nasıl? Yanımdan sevgililer geçiyor, Gözleri nasıl da parlıyor Ben de mi öyleydim senin yanındayken, Bir çocuk gibi miydim sürekli nazlanan? Hadi bunları anlat bana? Sevdiğin gözlerim,şimdi nasıl biliyor musun? Sönük bir yıldız gibi... ’Eylül’de gel!’ dedin. Geldim. Ama sen yoksun... Ve bu yüzden son gelişim artık. Son kez de olsa arayacak seni gözlerim Senin olduğun şehirde. Biliyorum seni görmeye gelmedim ben Görememeye geldim... SENSİZ GEÇEN BİR İSTANBUL GEZİSİYDİ YAPTIĞIM SÖZ VERDİĞİM GİBİ EYLÜL’DE BURDAYDIM YA SEN NERDEYDİN... (Bir güzel anı bıraktın ben de,teşekkür ederim her ne kadar içimi acıtsa da ardıma bakıp gülümsüyorum şimdi...) |
Anı şiir..güzeldi...kutladım..