Sesini kıstım dünyanın ..
Kimbilir?
Evet kimbilir ben burada ağlamamak için dişlerimi sıkıp huysuz çekilmez bir kadın olup onu bunu şunu hatta kendimi kırarken, sen orada şimdi kime, kiminle gülüyorsun. Kovsam da gitmiyorsun aklımdan. Kabuk bağlamış bir yara gibi kaşınıyor, kaşıdıkça içimde kanıyorsun. En kötüsü de ne biliyor musun? İki kaburgamın arasında yuva yapmış o acıyı çok iyi tanıyorsun ve sen hala nasıl öyle güzel gülebiliyorsun? Ben ise perdelerini örttüğün, kapısını yüzüme kapattığın o evin önünde seni hala niye böyle bekliyorum? Soruların içinde cevapsız kalmış sorularım çok, konuşmuyorsam hissetmediğimi sanma. Seni şu sesini kıstığım dünyada, çok gürültülü seviyorum .. Leytun Kaplan |