GÖZLERİMDEKİ SON MERMİ
Bu aralar
Kökleri zayıflamış toprağa zoraki tututan Ağaç gibi yüreğim Ne gölgesi düşer kirpiklerimin arasına Nede bir yaprak kımıldar içimde umutlarıma En ufak bir kırgınlığın rüzgarında Ha yıkıldım ha yıkılacağım Affett Bu gün biraz Nisan’ım biraz yağmur Seni özlediğim için gözlerim dolu dolu işte !.. Hatırlarmısın sevgilim Hani bir zamanlar Bir şemsiyenin altına sığamadığımız anlar vardı Ve ne kalabalık’tı ellerimiz Tenha caddelerde yürürken Saatler yetmezdi bize bitmesini istemezdik Sabahın bir seher yeline bırakırdık defalarca uykusuz kendimizi Şimdi düşünüyorumda Meğer nasılda bölünmüşüz her adımda Nasılda kaybolmuşuz birbirimizden Saçlarımızdan yağmur damlaları süzülürken Şimdi yıllar sonra Ve senden sonra Bilmediğim bir yerlerde Haram bir yalnızlığın koynundan utanarak uyanıyorum Ve seni benden çalan ayrılığın kahrından Bazen kağıda kalemlere sarılıyorum Yaslı gönlümü anason kokularına bulaştırmadan Arada kelimeleri fazla kaçırınca Bir şiirde sızıp kalıyorum bazen bağışla işte Bir suskun çatışmaların içindeyim hergün İşgal edilmiş sol yanımın her yanı seninle sanki Bu aralar her taraftan ayrılık Bir kurşun misalı Üstüme üstüme yağıyor Vuruyorsun ama Öldürmüyorsun Benim sandığım AŞK’ı hep ıskalıyorum hayatımda Sanırım artık Umudu tükenmiş sözcükler dilimde bitti Anlaşıldı hüzün bu gecede sana Beyaz sayfalarda kalemim’le kelamım’la Yine teslim olacağım Gözlerimdeki son mermiyi de gecenin karanlığına bıraktım Ayhan’ca Cümleler AYHAN AKDENİZ |