KIYMIK
KIYMIK
Kıymık battı en hassas yerime,yüreğime İstesemde bir türlü çıkaramıyorum .. Çıkarsam kanayacak çıkarmasam ağrıyacak... Ve biliyorum ki hiç eskisi gibi olmayacak.. Marangozda degildim üstelik Nerden girdiki o mazbut yüreğime bu kıymık parçasi ... Arada sızlıyor hissediyorum..inceden inceden kanıyor Alıştım artık söküp atmak istesemde söküp atamıyorum ... Duruyor öylesine...yürekte alıştı bu gidişe inceden inceden ölüşe... Gidenler hep acı verir biliyor bunu yüreğim içten içe.... Arada öksürüğe vuruyor...mesela bu kış hep öksürüktüm... Hissettirdi kendini ...yinede dokunmadı saglığıma... Rüzgarlar esti kışlar geçti....ve yine işte yine ilkbahar ... Arkadas oldu bana yürekteki ince sızı... Üstelik ben marangoz bile degildim.. batsaydı keşke ellerime.. Cımbızla çeker alırdım o narin hırsızı... ... Selma Çanakçıoğlu Mayıs 2016 |
Hani derler ya, gülü seven dikenini de sevmek zorunda
Kutladım değerli kalemi ve eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Sağlıcakla