Gamzeleri şeker gülücükleri baldı.
saçları simsiyah yanakları aldı.
bilmiyorum benden kim çaldı.
bir daha görmedim çocukluğumu.

Yazları çaputtan yapardı topu.
Kış diyince, tek eğlencesi kartopu.
Bilmem kaç yıl sürdü topu topu.
Bir anda bitiverdi çocukluğum.


Bütün dünyası küçücük bir evdi.
Taşı toprağı,böceği çok sevdi.
Tek korktuğu kocaman bir devdi.
o da geldi yuttu çocukluğumu.

Ayağına takılan taşla dövüşürdü.
Sonra özür diler barışırdı.
İki kere ikide kafası karışırdı.
Biranda hesaba kitaba battı çocukluğum.

Kaldırımsız yollarda koşardı.
saati, günü olmayan yıllar yaşardı.
En ufak şeyde sevinçte havalara uçardı.
Bilmem nereye konduda dönmedi çocukluğum.

Ah o yıllar. hep mutlu yıllar.
Hep umut dolu umutlu yıllar.
Nerde geldi o karabulutlu yıllar.
Aldı gitti benden. çocukluğumu.

10/05/2016 BİTMEYEN ÖZLEM