Güzel temennilerin yaralı bıraktığı yürekler olur
Kimi vedalar sessiz olsa da ömürlük depremler doğurur
Gidenin aklınca kendini temize çektiği doğrudur
Kalan aşksa kendine iyi bak cümlesi ölüm fermanı olur

Olması gereken ile olması istenenin ince farkı
İnsanın düşünmekten kaybettiği ayrıntı
Lakin bırakmaz büyük sözlerle sevmenin kahrı
Elbet kalmaz da terk edilenin vicdan terazisinde ki ahı

Gün olur devran döner giden elbet bir kez daha sever
Sevdaların en büyüğü ile gönlü bülbüllere döner
Mutluluk rüzgarında uçuşup durur belli bir zaman
En sonunda yaşattığı yaşamı olur çıkar karşısına

Ardında ki gözyaşları o gün vurur gözlerine
Gönül, sevmek buysa der, sevildiği yeri arar ilk defa
Pişmanlık dili lal eder her cümle yine gözyaşı olur
Gidenin aşkı anladığı ilk gün aşktan düştüğü gündür

Geri dönmenin doğuracağı sonuçlar bir kenara
O ne yaptı ben yokken sorusu tarumar eder durur
Aklın kendini temize çektiği günden beri ilk kez
Bir adımda iki gözyaşı başlar aşka yolculuğu

Kalanın hasreti nefes almasına müsaade etti ise
Dönüş yolculuğu belki de kalanın umudu
Hayat yolcuğunda bir garip oyundur bu
İnsanı kendinden eden aşk ile hemhal eden