SisÖzlemin büyüdükçe kimsesiz bir kimseyim Soluğumu tutsamda bir soluk nefes kalır Cihanın nimetleri ne bedene dost olur Ne şu yorgun bedende haykıracak ses kalır Döner döner bakarım gün olur gelir diye Zorlasamda kendimi sesim düşer pes kalır Bir lokmayla doyarım dön diye gün sayarım Ne mey dolu bir kadeh ne şarap ne tas kalır Firakınla yanarken kabil değil başka aşk Tahayyül etsem bile yüreğimde yas kalır Nice bahar solarken şâd olamaz şu gönül Maviler silinirken renkler ölür pas kalır Şiirler susar o an dil kendini lal eder Söz ile sohbet ile ömür boyu küs kalır İkrar ettim halimi sağanak yağmur ile Göz yaşım kurusada yağmur gider sis kalır Mehmet Fikret ÜNALAN |
Kalemin susmasın
________________________________________Selamlar