Gülücüklerim bile sahte
Dişlerimin minesinin göründüğüne
Aldanmayın sakın
İçim kan ağlarken
Kangrene dönüştü yıllar
Mevsim bahar, güya
Yeşilden gelinlik giymiş ağaçlar
Nerdeler lavantaların,
Papatyaların kokusu
Bana ulaşamayan dağların,
Arkasında saklanan
Sevinçler

Gönlümdeki güvercinleri,
Az önce vurdu kör bir nişancı
Yeter artık
Dokunmayın
Kül rengi kıvırcık saçlarıma
Güneşi az evvel yuttum
Kan kustu dudaklarım
Ağzımda kaldı tortusu
Tüküremedim
Yokluğunun eseri işte
Ele geçirdi beni
Hüzün yüklü bulutlar

Sesim kısıldı
Birden bire
Rüzgarın uğultusuna
Karışıyor
Ve
Kulaklarımda
Sesin yankı yapıyor
Az kaldı
Çok az
Yakındır vuslatımız

Diyor ;

Bekliyorum seni
Sonsuzluğun ötesinde
Sabırsızlıkla, gelmeni
Sayılı günler geçecek
Birbir
Gözlerim kapalı
Kirpiklerim açılmıyor
Kronik düşler,
Beynimde dolaşıyor
Ya olmasaydı
Rüyadaki kelebekler
Nasıl görecektim
Ay yüzünün resmini

Kim pansuman yapar
Ki kangrenli düşleri
Çakın artık tabutumun,
Üstüne çivileri
Bırakın yavaşça,
Toprağımın üzerine hüzün güllerini
Gözyaşlarınızla,
Islatmayın
Sakın... haaaa sakın
Bırakın beni kendi halime
Sonsuza kadar öylece uyuyayım


Aslı Gül