BEN HEP ONU DÜŞÜNDÜMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Düşlerimden düştüm önce...Sen damla damla yanağımdan süzülürken...
BEN HEP ONU DÜŞÜNDÜM
Bir fincanlık kahvenin ömürlük yadı kaldı Günler geçti bir anda ben hep onu düşündüm. Gözlerim kurumadı, yaşlar hicrana saldı Aklım hala cananda ben hep onu düşündüm. Yürüdüm boş sokakta bir an vermeden ara Kanadı hiç durmadan kabuk tutmayan yara. Sadece gecem değil gündüzlerim de kara Kayıp oldum zamanda ben hep onu düşündüm. Yağmurları bekledim penceremden bakarken Gülemedim, göğsüme sevda çengel takarken. Çayımı yudumlarken, sigaramı yakarken O tüterdi dumanda ben hep onu düşündüm. Bilmem kaç kez bozuldu kendime verdiğim söz Sönmek nedir unuttu bağrıma vurduğum köz. Kapanmadı uykuya hasret kalan iki göz İlkbahar da hazan da ben hep onu düşündüm. Özledim, hayallerim her satıra bulaştı Şiirler mısra mısra yokluğuyla savaştı. Konuşmadım kimseyle dostlarım bile şaştı Girdiğim her mekanda ben hep onu düşündüm. Ayaz vurdu, üşüdüm, bahar çekti elini Ödedim günden güne sevdanın bedelini. Hangi insan beklerdi böylesi ecelini? Şu koskaca devranda ben hep onu düşündüm. Şu koskaca devranda ben hep onu düşündüm. ELİF KESKİN KARABULUT.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ... 14.10.2012......SAAT:21:15 |
onu düşünmez bazen soldurur bazense yeşertir insanı.... lakin yorucu be üstadım...
yüreğine sağlık...