KAYBOLAN RUHUMU !...Sevdayı hiç tatmadım, Zavallı kalbim Tutsak edildi, İsyan ettim boş yere Kilitlenip bana hükmedildi... Kıramadım kilidi, İsyan ettim hayata, Kaderime küserek; Boyun eğdim dünyaya... Kör ettim gönlümü, Sağır oldu duygularım, Kokuları almaz oldum Kabus oldu uykularım... Karanlıkta umutsuzca! Kaybolurken dehlizde Tünelin ucunda bir ışık Kurtuluş var bu gizde... Gözlerim bakmayı tattı Kulaklarıma doldu şarkılar Dokunsam artık hissediyorum Gönlümde başlar ilkbahar... İşte şimdi hayatıma bir anlam geldi, Yaşamak için Mevla’mın sebebi Sağır olan duygularım geldiler dile Aşk yazar kalemin mürekkebi... Tutsaklık kilidimi kırdı,parçaladı Adını koyamadığım bir heyecan ! Neredeydin bunca yıl çok geç kaldın Beklenen sevgili hoş geldin ey sultan... Bu yürek sana nasıl bağlandı bilir misin? Sıcak bir rüzgâr gibi sevda esende... Mutluluğu sen verdin yorgun gönlüme Kaybolan ruhumu ben buldum sende... 07/12/2007 Fatma Pınarbaşı |