HAYATYalan yanlış bir düzensin hatta en büyük düşman Doğduğum günden beridir ettin hem de bin pişman Zoruma gidiyor artık her gün yaramı deşmen Gelme artık üzerime bıktım sayende hayat Sanki demirden kafessin hapsoldum yıllar yılı Çıkmaza soktun durmadan yürüdüğüm her yolu Barındırdın günden güne angaryacı pek kolu Adaletin yeri yokmuş çaktım sayende hayat Attın aciz bedenimi acıların bağrına Ayak uyduramaz oldum gâlip gelen eğrine Kapılıp gittim nefsime aldanarak çağrına Mutluluğa hep uzaktan baktım sayende hayat Aşkın acımasız hali kalbimde vuku buldu Tanıdığım tüm insanlar vefadan yoksun kuldu Gece boyu gözlerime hep kanlı yaşlar doldu Gönül denen sarayımı yıktım sayende hayat Her dem yakıp da kavurdun kor eyledin içimi Bazen unutturdun bana çektiğim tüm acımı Döktürdün vakit geçtikçe aklar düşen saçımı Çekilmez nice zorluğa aktım sayende hayat Umut ettim yarınlara gözümde kaldı murat Aynalara küsmüş artık günbegün asık surat Ben üzerinde aciz kul sen geçit vermez sırat Yaşasam da ne fark eder yoktum sayende hayat Murat Gökçe Karsî 10.05.2016 |