Ben çok sessiz büyüdüm anne.
Hiç kahkaham olmadı,
Ve ağladığım duyulmadı.
Masallarım hep yarım kaldı,
Hikâyelerimi hüzün kapladı,
Ben çok sessiz büyüdüm anne…

Bayramlarım yalnızdı,
Adım sarı saçlı kızdı,
Saçlarım taranmazdı,
Çok şeyi aklım almazdı,
Ve anne akıllı kızlar ağlamazdı.
Bu yüzden çok sessiz büyüdüm anne…

Her yere sokulma dediler,
Hep çoğun en azını verdiler,
Yalandan riyadan sevdiler,
Her yerde yerdiler.
Bilemezsin aha burama kadar geldiler,
Bu yüzden çok sessiz büyüdüm anne…


Ne gökyüzünde uçtu uçurtmalarım,
Ne yağmur getirdi Bulutlarım,
Ne hayallerim vardı ne de umutlarım.
Hiç bitmedi kalbimde kırıklarım,
Hep içimde yaktım ağıtları,
Bu yüzden çok sessiz büyüdüm anne…

Bende küçücük bir kızdım,
Sen diyordun bende bir yıldızdım,
Hani parlayan yaldızdım,
Şimdi niye yalnızım.
Sen yoksun diye mi yaramazım,
Söyle neden sessiz büyüdüm anne…