İç Sessizliğim...
Dünya dönmekten sıkılıp dursa bir günlüğüne,
Hüznü bir gün de olsa yakıştırsam kendime. İçimdeki her şeyi boş versem bir günlüğüne, Bir arkadaşım olsa kendim gibi kendime. Sanki hayatta her şey yaşıyor,bir tek ben ölü Benden başka herkes iyi,bir tek ben kötü Yaşayan hep sizlerdiniz, Uzaktan bakan bendim değil mi? Söylemek ne kadar kolay oysa yaşamak öyle mi? Dünya dönmekten sıkılmayacak, Hüzün bana bir günlüğüne bile yakışmayacak, Ve içimde ki hiçbir şey boşalmayacak, Bir arkadaş kendim gibi kendime asla olmayacak. Bir ses daha azalacak dünyadan Yoksa sessizlik mi demeliyim? Evet,bir sessizlik ki tüm dünyaya bulaşacak. Artık yaşarken değil gerçekten öleceğim, Tek kötü bendim ya,şimdi gideceğim Fakat ölmek daha kolay, Yaşamayı özlemeyeceğim... EDA ERDOĞAN 08/05/2016 |