Şuan...
Düşünüyorum şuan.
Bilinçaltım bir devinim içinde durmadan. Beni rahat bırakmıyor, Her şey aklımda şuan, Tıpkı ilk günkü gibi darma duman. Ne bir gram eksik Ne de bir gram fazlayım. Usul usul Geçen günleri saymaktayım. Örtün üstünü gündüzlerin Düşüneyim doyasıya Görmesin gündüzleri gecelerim Sığınayım gecelere Anlatayım dertlerimi Diyeyim ki;böyleyken böyle Dinlesin beni geceler Ölümcül sessizliğimle Konuşmak olmasa bundan böyle Davranmasa artık kimse kimseye ’’Davranmak’’ yok olsa keşke Hayallerim bir gün de olsa gerçek olsa Sessizlik zayıflıkla karıştırılmasa artık Hatta insanlar yok olsa Bir günlüğüne bile olsa Öleceğimi bilmesem de Yaşar mıydım doyasıya? |
saygılarımla
zaralıcan