Günün doğmadığı dünyaya doğdun,
Cahil gırtlağına bastın Sultan’ım.
Gölgesi cihanı saracak dağdın,
Cehalete ışık astın Sultan’ım.

İlk günden son güne hatırın vardır.
Açılan ellere anılman kârdır.
Anmayan dillere, mutluluk zordur.
Gelmeyecek, senden üstün Sultan’ım.

Müslüman olanlar, baş gömdü kuma.
Fakir, giydiğine yapıyor yama.
Aynı sıkıntılar devamlı; ama
Yolları gösteren sestin Sultan’ım.

Arslanlar bozuldu, nesli yozlaştı.
Çakallar iktidar oldu, kozlaştı.
Müslüman, münafık türü tozlaştı.
Geldiğin zamanda süstün Sultan’ım.

Kendiliğinden bir söz söylemezdin.
Yardıma geleni, boş eylemezdin.
Sırtından vuranı, hiç paylamazdın.
Çöllerde son sürat estin Sultan’ım.

Dürüst olsam, kula yanlış oluyor.
Kuldan yana dönsem, günah geliyor.
Menfaat ardında kullar kalıyor.
Vefasız Dursunî, sustum Sultan’ım.

Dursun Yeşil –2008