Çıkıp şu İstanbul sokaklarını
Adım adım gezen ayak,
Kesilse dermanın senin de,
Yorgunum demek gelir mi içinden?
Ve sonra bir köşeye kıvrılmak

Gecenin sessizliğinde yudum yudum
Ezanı tadan ey kulak!
Eksilmiş olsa damarında o tiz,
Onun için Rab’bına yakarmak içinden
Ve bir mabedine yüz sürmek

Gece yumulup günüz sonsuza açılan
Renklere tavırla çalım atan ey göz!
Arzular mısın uzun uzadıya gönlünce
Üsküdarı seyretmek Çamlıca tepesinden
Ve mavi denizi, yeşil sahili güldürmek.

Bir gelinin boynundaki boncuklar gibi
Gök kubbesinde parlayan ey yıldızlar!
Marmarayı yalamak mehtaba karşı
Sonra çöl kurdu gibi susamak içinden
Ve ne bu hal, diyerek kendine gücenmek

Ey sanatı sanatçıyı seven İstanbul!
Ey aşinalı kitabe, nükteli sözler
Ey yüce komutan Fatih bir daha kalkıp
Heybetinle hükmetmek gelir mi içinden
Ve İstanbul’u bir daha coşturmak