bir bahar kentinin neşesinde gördüm güz kapakları esiyor yılan sütü içmiş gibi ya da süt yılanı ve dayandıkları titrek bir bahar kenti işte son bahara dek
kırmızı çelikten duvarları çenesi kadar güçlü her şey güz kapakları su içinde bir yosun dışında sekoya ağacı uzamaya yüz tutmuş bir yanmış bir kurumuş içindeyken su görüntüsünün onunda ölümü mavi olmuş zor geliyor artık ona gitmek zor geliyor gelmek harici her şey ya da gelmenin dışı olanlar zor geliyor işte gitmek o köklü son bahara dek
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bahar kentinin neşesi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Bahar kentinin neşesi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.