En Görkemli Bakışımdı SevdaRuh çengelime asılı prangalarla geceye yürüyorum Binlerce yarasa gövdemde, gözlerim kanlı bir çanak Onlarca oyuk var sanki gönlümün kemik tarlalarında Yaşlı söğüdün gölgeliğinde suya uzatıyorum ayağımı Hangi balta parçalayan leşimi, beynimde kör kurşun Düşüncemin ve sözlerimin anlamından aşk damlıyor İlençli bir sevda gömütlüğü izbelerdeki can evimde Aç bir aslan sana sevdalı yüreğimi parçalara ayırıyor. Yağlı urganlarda sevdalı başım, sen dilimde son istek Uzaklardan bir ses, sevgi ve sadakatin mor haykırışında Islanmış türkülerin göllerinde yüzüyor fıratın kayıkları Onlarca kapı kapanıyor yüzüme, kendi ipimi çekiyorum. Bu yolcusuz düşün hanlarına rüzgâr ektim asırlardır aşkla En görkemli bakışımdı sevda, gecelerce beni yalnızlık örttü Özgürce uzanıp sonsuzluğa çocukken, yıldız aşırırdım gökten Suskular ekip kuşların yüreğine, sevinç toplardım çok eskiden. Acıyla tohum aynı rahimde, yakarıyla dönüyor mevsim Bakışlarında soyunduğum er geceler gözlerimin önünde Hangi aynada daha sevdalı yüzüm, ben ne zaman öldüm! Sendin üzerime toprak atan, gözyaşlarında üşüyordum. Selahattin Yetgin |