SONLARDAN İBARETİM...
Düş balyası imgelerden çaldığım;
Günbegün çaldırdığım çocuk sevinçlerim Ve peşin hükümlü sarnıcı şu gayya kuyusu Devrik ve olası hükümlerin olası kaygısı; Bir redif kadar soylu bir kelam Yine yüreğin iz sürdüğü en dalgın telaş Varıp varacağım hangi yörünge ise, Islak ve rahvan kaldırımlarda terk edilmişliği Kadar acı yüklü serçe kanatlarımın kırık Yürek sesi yine saklı tutulu Tek bir hecede. Durgun gönlün telaşı, Yüklü hezeyanların sarnıcı, İndinde yenilmişliğin boş vermişliği, Dendi dengine mademki gönlün pervazı, Çekincelerim hanidir sicim misali… Revnak gölgeler kıymete bindi madem Hele ki yürekte saklı tuttuğum o ıslak matem, Gel, demek düşse de payıma, Bilirim ki; yoksunluğum tek kayıp tümcem. Gün suçlu, benlik hüküm giymiş sevmekten, Solan bir hutbede meylettiğim döngünün Kısmeti olsa keşke şu ölümün sarkacı Devinirken düne nazire edercesine. Yine de hoş tutmak yüreği, Boşa geçen kısır bir döngüden medet ummadan Sarkacı kırık bir devrin mabedi olsa da Vazgeçemediğim düşlerin bedeline Yenik düşen o yürek sesi. Sonlardan ibaretim, olmazın oluru bir öfkeye Yenik düşen esareti ölümlü imlerin Tehdit yüklü sarnıcına yığdığım Varsıl bir serzeniş kadar ayan beyan Sızan usul usul. Tümden gelen bir coşku kadar teferruat yüklü Bir ömürden arda kalan nice imge ile Dertte iken başım Ve baş koyduğum hangi hüzünse, Çatık kaşlı bir eleme sırdaş Yine de yüklediğimden öte Bir sapakta süzdüğüm en aykırı üzünç kadar Sır yüklü bir gönlü yâd edip, Defalarca dönüp başa, Suret-i kati, demekse en aykırı isyan Hele ki yâd ettiğim bir güncede, Saklı tuttuğum onca sırrı ifşa ederken. Meleklerin sevgiye buyur eden coşkusuna Kapılıp dönendiğim ömrün garip dengine Mimlenmiş bir suretten medet ummak Olmasa da akıl karı, Devindiğim gölgelerde tevekkül yüklü O seyrin doyamazken tadına. Muktedir olsa da benlik, En aykırı sanrıda kaybettiğine delalet Bir teferruat kadar içimde kalan son ukde. |