VER YA RAB
Yar gönül cemale muhtaçtır bilirisin!
İçimde ki yaraya bir sen mukabilsin, Kemale ermemiş imana muktedirsin, Ver ya Rab ver de bu cahil sevinsin! Var mı halis iman, sıratı cefasız geçsin? Ateşten korksa da günahı terk etsin! Şemali değişmiş, huzura nasıl varsın, Ver yar Rab imanı da bu gafil sevinsin! Görmez gönül gözüm günahkâr halde, Değmez bu göğsüme dolu bir biçimde, Sevabı unutmuşum, deva senin elinde! Ver ya Rab kudreti ki sevinsin huzurda. Olduğum yerde döner dururum bi çare, Mutlak olmasa`da bellidir bir emare, Kulunum, sen bilirsin malumdur şecere! Ver yar Rab ulaştır umut ile mahşere! |