Nisan AkşamlarıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Annem yoğun bakımda bu gün de makineye bağlayacaklar yolun sonuna geldim çaresizim
Kaç gece hüzün yağdı karanlık sokaklara
Ölümün dakikalarında ecel çanları çalarken Yok oluşunu seyretmek var ya Her şeyden daha zor ANNE Sensizliği dipsiz bir kuyuya benzetim hep İçimdeki çığlığımı avaz avaz haykırmak istedim Şöyle yeri göğü inletse ağaçları kökünden sökse Gözlerim sağanak yağmurlara şimşek çakarken Bulutları ağlatan bendim Nisan akşamları gökyüzünde Parlayan her yıldız sendin ANNE Üşüyorum yalnızlığıma Islanıyor kimsesiz sokaklar Gidersen sonsuz yolculuğa Nisan akşamları öksüz kalacak Gitme ANNE |