Yağmur Kokulu Toprağım
Şimdi,bitti.
Sustu ömür. Varlığından kalan her şey yoksun. Sanki dünya çıplak. Annem Hüzün düştü hazanın bağrına Bir yaprak daha koptu dalından. Saçlarına beyaz papatyalar bırakarak gitti Ölüm soluklu zaman. Yaşam mezbahasında kasabın elleri bize de değdi ANNEM Ağrılarım sargısız şimdi, Kıyılarım yaralı. Baharın düştüğü mevsimlerde Sensizlik prangalı ruhuma. Toprağında bir diriliş taşıyor martı çığlıklarına karışan suskunluğum. Solmuş bir güz bahçesinde, yapraklarıma indi sarı bir sonbahar. Hazan yellerinde büküldü gelinciğinin boynu Annem Düşlerin bana satılıkmış Umudumu besleyen yağmur kokulu toprağım. Bilirim ne desem boş Ne yapsam boş bilirim. Bakmasan, görmesen, duymasan da beni Ellerin saçlarımı okşuyor her gece Adın ninni demekmiş annem Uzağa yakın annem Hayat hamalı annem Belki sen dinlendin ama Ben hala çok yorgunum. Hasretin içimde kör bir kurşun Yüreğime nakışlanmış İlmek ilmek. Yokluğun üzerimde milyonlarca dalga İçimde kıyamet. Ben sadece Çok ÖZLEDİM Yüksel Beyocaktan |
Gönlüne sağlık.
Kutlarım.
Beğendim.
................................................. Selam ve saygılar...