Köleler Ağlıyor Kirli MezatlardaAlnımızda biriken kara lekeleri okşuyor güneş Sitemli yüreğimizde nicedir nefretin taşkınları Suskular kaynatıyor kara kazanlarda analar Mezatlarda köleler ağlıyor, göğsümde ölüler Torba yasalarla kandırıldık, bölündük içimizde Sessiz sürülere döndük, kaybolduk derinimizde Duyargasız cesetlere döndük, sızdık kendimize Sessizliği benimsedik, hapsedildik hücrelerimize Yangın yeri ülkem, korkar olduk biz gölgemizden Sarılacak dost kalmadı, sürüler geçer bölgemizden Lokmamızda yabancı eller, medet umulur sevimizden Karanlığı ısıtmıyor güneş, kıyamet kopar nefretimizden Bu sırlar gezegeninde başlar ağır gelir artık omuzlara Derin bir iç çekişe dönüştü yaşamak, karıştık acılara Korkular ekiyoruz her gün, kanla sulanan topraklara Gözyaşımızın yırtık ağlarından lanetler salıyoruz sulara Tuttuk devinimsiz günlerin ellerinden, yarınımız meçhul Efsunlu sürülere dönüştük, tilki çoban olmuş, koyun kul Yalanların ahir cehennemine tıkıldık, bize sunulanlar zul Sarıldık kahırlara ey halkım, bilinmez bu derde ne makbul Selahattin Yetgin |