Bazen öyle özlenir ki........!

Bir fincan kahvedesin sen sessiz tanık
Usulca geçip gittin ömrümün ucundan
Bir kış güneşi ile sana kalpten gülümserken
Vefasızca geçip gittin sızı ile gönlümün ucundan

Dikenlere sarıldım az geldi acısı bakışından.
Alevleri üfledim sabahına uzak gecelerimden.
Nefret ettim yokluğunda, kırmızıdan aldan.
Uçup gittin bulut inmiş gözlerimin ucundan.

Bir fincan kahveye düşüp, deniz tutmuş gibiyim.
Gecenin karanlığında yıldızları unutmuş gibiyim.
Yüreğimden asın beni ölümlerin en yücesinden.
Göç zamanı ruhumda kıyamet kopmuş gibiyim.

Cüce kaldı, bir avuç özgürlük penceremden.
Kaç zaman geçti sayamadım can duvarından.
Bir kez candan gülümse aydınlansın Dünyam.
Hasretim gülen gözlerin tutsağı olmuş gibiyim.

Darmadağın ve körüm ben sensiz hiç kimsesiz.
Kovulup içime hapsolan sözlerin demli demsiz,
Kırık cesarette sabrıma yenik deli divaneyim.
Çıngıraklı yılan sokmuş da zehir yutmuş gibiyim.