Nefse Kefen...İlim, ilim bilmektir ilim kendini bilmek! Kendini bilmeyenin haddi mi; had bildirmek? Alimlik kisvesiyle ölçerken ilmimizi, Küçümseyen bakışla ezmekse kastı bizi! Kulak verip sözüne, kim dinler kırıp dizi Cahiliz belki lakin samimidir sevgimiz Sevgi yoksunlarına reva olmaz övgümüz! Ne bilsin Hak yolunu Hak hatrını seçmeyen Bir adım yol alamaz benliğinden geçmeyen İlmi sırta yük eder nefse kefen biçmeyen Gönüller kıracaksa dil ile vurup vurup Varıp kendi haline ağlasın biyol durup Kalbinde kim taşırsa Allah için korkuyu Susamış iklimlerde deryaya olur kıyı Vicdan terazisinde tartmadan içmez suyu Gönül kabesi yıkmak! Aman aman sakın ha! Karanlığın içinden gün ulaşmaz sabaha. Zannetmesin hem sağır, hem dilsiz hem de kördük Şu nasırlı ellerle nice tecrübe ördük Laf-ı güzafla yola düşeni de çok gördük! Ne davam dediğini dava edinebilmiş Ne uğruna ram olmuş ne dosta gidebilmiş Bilgisiyle övünmek oluyorsa teselli Tevazu köprüsünden hiç geçmemiş besbelli Kibirden libaslıya rahmet etmez tecelli Edep bilmez , hal bilmez! içi karanlık kuyu İlmi ile amilden nispet etmemiş huyu! Yeryüzünü dolaşıp bulsa da güneşini Gönlünün tekkesinde kesip nefsin sesini ’HAK’ adıyla üfürse iblisin nefesini! Gelirken ilmi ile amil olarak gelse Hikmetli sözleriyle yüreğimizi delse İlim ilim bilmektir ilim kendini bilmek Kendini bilen ile ne hoş yürüyebilmek. 24 Nisan 2016 |
anlayana sağol var ol
selamlar