DÖN RABBİNE
Pişman olup ağlamaksa tek derdin!
Dönüp Rabbine aç ellerini yakar, Mahcubiyet içinde olasın ki versin! Bil ki meramına tek çare onda var. Ne kapalı mahfuzlar ulaştı huzura, Düşündüğün gibi değil ki sözle ola, Eğer sen samimi değilsen ne fayda, Eyvah makberin yoksa kitabın solda. Nice zengin görüldü sebebi onda, Nemrut bile vardı, şimdi ne halda, Zamanın geçti ise avam ile boşa, Vah sana müflis oldun bu yolda. Ey alçak nefis nereyedir bu gidiş. Medet için kime gittin bu ne iş, Daha mı uslanmazsın bu serzeniş, Gönlün Rabbi için meftuna ermiş. |