En Son Erguvandım
Bedel vardır yürürken
Bir de yürek severken Ben unuttum Hangisinde kaybolduğumu En son erguvandım bahçesinde Lale olmadan Leyla’ya vurulmuşum Okunmayacak mektup Yazılmamış roman gezmişim Üzerime geceyi soymuşum Ölmeden mezar koymuşum cebime Sahi nardeyim ben Hangi unuttuğum sabahtayım Tövbeleri bozulmuş bu hayatın Yeminler yedi eminde yemin tutmuş Edebimle kılıç kalkanım içimde Ya savuracak küfür ya kavuracak huyum Göğsüme oturmuş gibi Sartımı tutuyor şu yalnızlık Mihrabımı kaybettim Hidayeti hatır ediyorum Dumanı tütmüyor bu gidişin Ziyan oluyorum düşmana karşı Gönül geri ver yüreğimi Gül dalında salınayım yeniden Kamburu oldum derdimin Geri ver kemer olayım nefsime Geri ver Bedelim sende Laleler bende büyüsün |