ÜTOPİK..
Yoğun yığın duygu harmanıyım
Sürgün filizlerin Uzayıp boy atan sarhoşluğunda Kopup gelen açık deniz dalgalarına Kaç kez sormuşluğum var seni.. Ütopik şaşkınlığımla kaç kez ağlamışlığım Plotonik düşlerimde ne kadar çok görmüşlüğüm.. Kim bilir kaç kez saymadım.. Eril tutkuların umut’su mahkumluğunda Utangaç şiir sözlerini okumuşluğum Yokluğuna küfredip dokunmuşluğum.. Gülmüşlüğüm, darmadağın olmuşluğum içinde Bilinmez denizlere şiir yüklü yelkenler açmışım.. Martıların kanat süzen özgürlük sevdasından Bahar kelebeğinin Aşk’a ipek taşıyan zarif kanatlarından Vaz geçmişim.. Kaçıp kurtulmak gitmek istiyorum.. Savaştan uçaktan korkmuş çocukların Göz yaşlarını silmeliyim Genç kızların çeyizlerine Umutlarını sermeliyim Bu kaçış kurtuluş değil, Bilinmezliğin karanlığa saklanışı Necip Kahraman |