İŞGAL VAR..
İnsan’a,,
Düşünen yanına, Özü’ne, yüreğine, Nedir bu saldırı... İşgal var işgal... Şehrin son duraklarına kadar, Ruhun yok oluşunu.. Kayboluşunu yaşıyor İnsan... Çocuk varoluşu anlıyamadan Yok oluşunu sanıyor kader,, Savaş Anaları düşünüyor, Düşündükçe korkuyor, Korktukça, Dehşet sarıyor her yanını... Yanıyor içi diyemiyor yeter.. Konuşuyor Savaş aktörleri, Kendi çocuklarını güçlü kollarıyla sararken. Ben yazamıyor olmanın çaresizliğinde...??? |