KRU
Aşkı severiz, aşk bizi bizden çok
Gönlümüzün pervanesi, mevkisi yok Duraksadık, sustuk ve dinledik Kendi capımız da, biz hep aşkı işledik Nakış nakış, ilmek ilmek ve de ölmek Zaman geçer, sabah olur ve de ölmek Delirttik dertleri, uzattık sürgünleri Aşka koşmak yerine hep emekledik Kalk dedim, kanat çırpalım göğe İz bırakalım yıldızın parlak keline Bir kelime dönder dilinde bir de dilime Unutma biz biriz aşk dizimize Şimdi unutmak çalar çanları Bir inilti olur duruşu ve gidişi Tüm kağıtları buruşturup atarken Unutma beni ve sözlerimi Azizi İnsanoğlu |