ADsız şiirŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Kalemim elçilik eder yüreğime
çal kemancı bize ... _____________________________________________________________________________________ Yüreğimdeki acının tarifi yok Bir araya gelsede alfabedeki tüm harfler Yetmez sanki eksik kalır cümleler Bir yudum mutluluğu çok gördün ya bana Şu dünyadan gözlerim açık gider Ölümü hatırlatır artık tenim Dörtbir yanımda karanfiller İndi gözlerime gecenin perdesi Sızlarken burnumun direği Diz çöktü yüreğim Kırılmış yürekte sevda ağacının dalları, Solmaya yüz tutmuş tüm çiçekler Geride kalan Hüzzam makamından bir şarkı Ben sustum Sen çal kemancı... 14Nisan2016/ BALIKESİR-Erdek Canan Eren |
çal kemancı bize ... ''
Tabi,siz bu sözünüzde kemancıyı filan hesaba katmadınız.. Kemancı muhtemelen şöyle düşünmüştür : '' Madem sensin cananım, keyifle çalarım bize.''
Espri tabi.. Siz '' bize '' derken kaleminize elçilik eden kalbinize seslendiniz...
Yok hayır ! gördünüz mü bakın, nasıl anlam yanlışı oldu, dikkatli okunmazsa böyle olur.. Elçilik eden kaleminiz..
O halde, kalemin kulağı var da, keman sesini nasıl dinleyecek?
Aslında var ya, ortada ne keman var, ne kemancı.. Bir tek kişi var : KENDİNİZ...
Bu yorumum da böyle olsun..
Sağlıcakla.