Mola
Yine aynı adamlar,
Dünün aynası sanki Boşlukları doldurarak, oturmuşlar, İç çekişlerin acımasız sahnesi sanki Muşambalı masalarına, Bayat çaylarını kondurmuşlar, Virgül olmuştu bu aralık, Yaşam adlı tasalarına, Anlatmışlar yalanlarını, yanlışlarını, Acıyan yanlarını, Gülmüşler, Gülünecekle ağlanacağa beraber, Zamanın bir köşesinde, Sinmiş anıları, Zamanın telaşında, Söndürmüşler sigaralarını. |