gelincikler doğarkendemir topraktı az önceden serinliğini gördün yaratan her birimize sordu izimizi çukurun örtüsünde uykucu tetiklerin izdivacı boşluğa söz sık bazı bir bulut düşse akıl gözüne ayaklarının kanadına beyaz bir yelken gömerdi belki çok kadının dudaklarına ateşini kan ağlayan kırmızı ocaklara sudan yüzler yağacak papatya söndürme çığlığını 0019 |