KÖRPE SENELER
Yine kapattım perdeleri
Gömülmek için siyah gecelere Duygularınbaşı boş,vserim sarhoş Kuytularda demlenip durdum Görünmemek için kimselere. Gecenin örtüsü sarıyor benliğimi Aklım, fikrim hiçbir şeye ermiyor Al al olup, ateş vurunca gözlerime Derinden bir yusufcuk kuşunun nağmeleri Su serpiyor alevlenen yüreğime. Umut tükenmişliğin kıyısın da başlar derler Derken dolunay doğuyor gökyüzüne Yer gök alaca karanlığa bürünüyor Ayın şavkı vuruyor solgun yüzüme Ruh veriyor şiirlerimin yılgın kelimelerine... Dalıp gidiyorum gecenin güzelliğine Kızıp duruyorum kendi kendime Neden ama etmişim gözlerimi ben Doğa cömertçe güzelliğini sergilemişken Heyhat! Geçen körpe senelere Nasıl kızmayayım gönlümün kadir kıymet bilmezliğine. Handan Uçak Tunca Yürekten Mısralara 18.04.2016 |