ben doğarken
ellerimi bıraktın sahipsiz kuşlar gibi
sildin karaladın kalbimdeki seni olmadı tarihe gömdün ıssız bucaksız yerlere geçen zamanı da düşünmeden vurdun hayallerimi görmek istemedin hep sorguladın yüzümü görmemek için gözlerini kapatın renkler içinde gözlerimi sundum hep sana sense hep deniz sandın maviye dönen gözlerimi seslenişlerimi duymadın hep kulaklık takıyordun hep kinlerini biriktirmişin hiç konuşamadık konuşturmadın inanmadın kıskanmalarındı beni kovalayan dışlayan beni gereksiz üzmelerin ağrılarım sızıları hastalıklarım hastalanmalarım hep senin yüzündendi engellemelerim seni beni öldürmemem gereksiz infazların sen hak etmedin bendeki güzel aşkını hep engellemelerim ondan senden korkmam gereksiz gitmelerin gelmelerin suçlamaların yine beni karamaya başladın çizdin hep eğrilerimi doğrularımı görmedin beni öldürdün ruhumu gömdüm sorgulamadın bugün doğdum diye sevinirken gömüldüğüm gün ben hiç doğmamışım sadece güneşin gölgesinde gidip gelmişim ben senle doğarken sevgilerimi de avuçlarında öldürdün şimdi mutlusundur sen hep mutlu ol beni gömdüğün yerde |