Sesini anımsadım bugün
Yıldızlar selam dururken geceye
Elimde yalnızlığın sırdaşı çay
Bir de o dinlediğimiz naciz beste
Nasıl düşünmem seni
Aklımın ucuna oturmuşsun
Kalkmıyorsun bir bakışın
Bir de o müjgan
Süzülürken sen tüm sesler kesilir
Uyanmaya başlar doğa
Beni yazma derdin ya bana
Ellerim varmaz senden uzaklara
Kelimeler kifayetsiz kalır yanında
Sönük kalır güneşte ay da
Sen beni bilme müjganın bilsin
Vurulduğum müjganın
Sen beni bilme
Yüreğin bilsin yüreğim bilirken seni
Mısralarım dilsiz ben susuyorum
Bir gül bana
İnceden inceye bak gözlerime
Ramak kalınca geceye
Gel sokağım aydınlansın
Ürkmeden öylece sessizce
Lütfet bir kez bak müjganın konuşsun
Aksın usulca yüreğime
Kal sen hep gecemde
Sırdaş gibi dost gibi öylece
Ufuk aydınlanır şimdi
Gidelim kaptan
Usulca...
Sessizce...