DÜŞ'TÜN
Bu sabah İstanbul’a uyandım
Bir de baktım Kızkulesi karşımda Gözlerimi kapatıp bir daha açtım Gördüğüm düş gibi değildi oysa... Topladım dağılan martılarımı Onlara hatırlı bir kahve ısmarladım Sonra da çıkarıp pabuçlarımı Boğaz’ın serin sularına yuvarladım. Dedim ki,"Ben’im bak o gelen dalga... Gökteki komik bulut bile bana benziyor Ellerini uzatıp dokun bir bana Saat hala bak sabahı çeyrek geçiyor." Gülümsedin bana, baktın dalgaya Hışımla saçlarını yaladı geçti Ardında bıraktığı deli fırtına Hem seninle idi, hem de değildi. Böyle bir şiirde kim olmak ister Bir gülümsetir seni, bir deli eder Aslında her şey bir oyun değil miydi Gitmek de, kalmak da elimizdeydi. Şimdi başka bir bulutun peşine düştün Oysa sen hep bende kalan bir düş’tün. |