engelli yüreğim
husumetin dovmesini yaptırdım kafatasımda
keskın cam kırıklarıyla dolu kalbim dokunanın eli kanıyor Yeni günahlar sarfetmeden isyanlı bir sükutu göze almışım.. deştim yüzümün senli pozlarını gömmeye başladım canımı yontacak her türlü cümle bir gün Seni de kopartacak hakimiyetimi kaybedip kustum sokak ortasında tum ıyı taraflarımı Asılı kaldım büyük kırıklarla yutkunduğum Meramım Haşır neşir oldum kestiremiyorum.. sınanmamış duygulardan sıyrılıyorum attığın ter ile damarından da yakın olanı -kıskanıyorum- cemre gibi düştüğüm beden/de aşkın bin türlü ibadetini tüm sorgularda inkar ediyorum isyanlı bir sükutu göze almışım..." daha da acıtır engelli yüreğim zamandan kopan ayrılık sancısı.. |