Cide
25 Mayıs 2004

Öyle derinden
öyle içten yürekten
dayanılmaz kıtlık günleri ekmeği kokusunca,
öylesine dayanılmaz özlemle özledim ki seni gülüm

Ben artık;
etten kemikten oluşan bildiğini sandığın ben değilim
çöllerde kalmış yorgun, yürek kanadı yoluk bir bülbülüm
bir racaya sevdalanmış hindu inancıyla yakılmış
sevdası sönmeyen bir avuç külüm

Benim olsa şu dağlar, ormanlar benim olsa
ışıldayan şu koca deniz gök dolusu yıldızlar
benim olsa şu koca alem anlamsızdır benim için
her şeyin seninle güzel, özlemin senden güzel gülüm

Dinle şu kuş cıvıltılarını gör uçuşan şu çiçek tozlarını
duy derenin çağlamasını kurbağaların aşk namelerini
börtü böceği kurdu kuşuyla düşün tüm doğayı
Hepsi sevgiyi, sevgiliyi arar durur
her biri beni yüreğimden vurur

Ben atık bildiğini sandığın ben değilim gülüm
bir ah! ile yanan keremden artakalan bir avuç külüm!..
Mustafa (muster )
Eski notlardan
Cide Df.3
Sf. 28