yoruldum hayatçok yorgunum be hayat çok yorgun bıktım usandım senden bunca dertler arasında solup giderken gençliğim ve yarına dair tükenirken umutlar hiç mi vicdanın yok senin..! mutluluk mazide kalmış kanayan bir yara olurken yüreğimde ve yaprakları dökülürken mevsimlerimin bu saatten sonra neyine güveneyim ben senin..? seviyorum ölüyorum diyenlerinemi..? ya da aşkını inkar edip kahbelik edip gidenlerinemi..? söyle be hayat..! söyle..? neyine güveneyim senin..! İsmail akın. Şiirime ses olan değerli dostum Hazarbeye çok teşekkürler. Değerli Salih kardeşim umarım hislerine tercuman olmuşumdur seni seviyoruz saygılar. |
Çok güzel şiirin, haz veren gönüllere sevdaca akışı.
Kutlarım.
Beğendim.
………………………………. Saygı ve Selamlar…