HEP AYNI HİKAYE
Rüzgarlarla karışınca gözyaşların,
susturulunca en coşkulu şarkıların, teslim olursun kör kuyulara. unutursun umut etmeyi yarınlara. hayatın dolambaçlı yollarında kaybolmuş bir çocuk aniden başlamış gibi mutluluktan yolculuk ağlar hıçkıra hıçkıra zavallılığına sitem etmesi bundandır dünyaya. şimdi benden tarifini isteseler hüznün duygularımın anlamsızlığını haykırmak isterim biliyorum ben hep aynı yerde can vereceğim hep aynı hikaye, tanıdık bir sonla veda edeceğim |