GARİBİN MAKAMLA SINAVI
Yolu düştü şehre, vardı kat`a bekledi,
Selam ile girdi huzura, umdu alır`mı deyi, Elleri önde pençe, gözler ise yerde eyledi. İrkildi yüksek bir sesle “ne var” dendi. Düğümlendi gırtlakta, geçmedi bir kelime, Dili tutuldu söyleyemedi, bir tek cümle, Beyni uyuştu alışık değildi, döndü cürüme, İrkildi yüksek bir sesle “söylesene” neyime. Ayakta, lakin derman kalmadı bacakta, Elleri çözecek güç kalmadı kuru kolda, Başını kaldırıp bakacak fer kalmadı gözde, İrkildi, duydu “söylesene be adam” kulakta. Pişman olmuştu geldiğine, geleceğine, Yanılmış, çıkmış makama bir kere, nafile, Nasıl etse de dönse idi durmaya, geriye, İrkildi bir sesle “çık git be adam” diye. |
Bize rahmetli Abdürrahim Karakoç'u hatırlattınız.
Onun da böyle bir şiiri vardı.
Saygılar...