2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
870
Okunma

Tundra ikliminden aşklar yaşar soytarı nesil
Az önce birini gömdüler hoyrat şehre
Taş bırakmam yerinde
Elimi bir kez olsun sallasam hele
BEN DÜNYA’YIM ....
Birikir içimde ırmaklar, dağlar
Güneş etrafımda ışığı sayıklar
BEN DÜNYA’YIM ...
Bahçesaray’dan Atlas’a dökülen...
Çocuksu...
Biraz afallamış yörüngem
Her santimde gözüm kararır
İtinayla kirlenmiş iç cebim
BEN DÜNYA’YIM...
Gün geçtikçe tabakam incelir....
(İBRAHİM YALÇIN)