PEYMÂN"" Son bakışım kalsın aklında İçinde Bir Cehennem uyansın "" Topla toparla beni yüreğim Tut ellerinden Ayaklarını ayak bileklerime köstekleyen Yalpak gölgemin Dilimizi dişleyen Yepelek kekeme ıslıklarımızı Sürüp dudaklarımıza El bilmez El değmez Selâmsız sabahsız diyârlara göçelim Basımı çoğul şahıslı bir kitabın Sayfalarından süzülen kelâmları Giyinip üzerine afilli alengirli Öper gibi Mahşerî bir Sûr’un dudaklarından sürûrla Üfleme Adam T’arafıma Ârâfıma Rayihasını endâmının Yapma Tantanalı Kampanalı Bir taht-ı şiirime bakar Bahtı Saltanatının Tercihsiz terkiblere bent çekip Gül-i sûsen’i Bâde bâde mazmûnlarına yudumlatan Bir murassânın orta yerinde Öyle göğsü bağrı açık Öyle boylan Öyle aclan Yarım kalan y’alaz alaz kafiyelerini Hesapsız vezinlerine dövdüren Mahlâsını şeceresinden reddeden bir Murabbâ’nın Beyit arası soluklayışlarında Öyle şâdân Öyle şakâr Öyle şebâb Çıkma karşıma And olsun Kırıp kalemini Saplayarak tam alnına kalbinin Fâili mâlûmu olacağım Her Şâirin |
Ne demiş derviş;Kısmet ne derse o olur!Selamlarımla..