İHANET
Aydınlığımı,
Biraz da aydınlık karanlığımı, Sana borçluyum demekten , Kendimi alamıyorum. Işıksız yollarda, Sen diye kendimi ararken, Sen; Başka kollarda bizim hayallerimizi, Malamat etmeye ant içmişsin. Ben; Burada sensizliği kana, kana içiyorum, Sen ikimizin hayalleriyle ötekilerle yıkanırken. Ben bir ölü için kadehimi kaldırıyorum, Ölenle ölünmüyor, Kalan sağlarla hayal kurmak serbest. Gülşah ERCİYAS |
Tebrikler