Canı Yok Gölgemin
Yalnızlık elçisiyim
Çıplak ateşler yakar içim Uzaksa uzaktır yakın kılamam Bir toprak Ne kadar yakınsa bedenime Rüzgarım saçlarına nefesim sesine Suskunluğum Serhat’ın mavilerini Yürek ezgim hasretleri sızlar İyi bilirim Sevmeyi hiç ölmesemde Tek bildiğim canı yok gölgemin Seneler geçer Kuş yuvadan uçar gider Yadımda sen bu çilede biter Hayat peşime düşmüş Rahat vermez Ferhat olayım Bıraksın çölde kederli bulut kalayım Vazgeçmez bu gönül Dönmez acının titrek yolundan Caymaz sevdiğim yıkılmaz gidişinden Yalnızlık elçisiyim Seni yazmamak hata olur Unutmak ise aşklara ihanet Bir yağmur Ne kadar yakınsa gözlerime Bir dilim ekmek gibidir seni sevişim |
evet yazmaya devam
yüreğinize saglık kaleminiz varolsun
saygılarımla
zaralıcan