Yoklamasız Gün

Bu yoklamasız gün hükmünden
Çıkarmalıyım yüreğimi
Siccinlere gelesicelerin şerri seferine
Tutulmadan aklım
Tebelleşi olmadan kalafatları vakti heyecanıma
Beri kılmalıyım sahifelerimi
Ben onlardan olmanın hiçbir ihtimali olmadan
Can elmasımı sadrımda saklamalı
Gölgeme dahi kertmeden nefretlerini
Yolumun nezihliğine bakmalıyım
Bükmeden eğmeden dilimin doğruluğunu
Gönlümce konuşmanın komutuna uymalıyım
Sükunetli kelimelerden bir şekil alıp ahvalime
Misal gülün bülbülle olan derdini
Yahut matematiksel hevesleri olan kamburların
Kuşkularına değdirmeliyim sesimi
Durun demeliyim durun
Bu yol hizanızın hıçkırıklarına çıkmaz
Hacetleriniz olan rakamların içi hiçbir dünya ile dolmaz
Ödünüzün koptuğu yerden tutulup
İmtihan edilecekken
Kimseden kimseye köprü bulunmaz

Delinin dem tuttuğu deliliğin eşiğindeyim
Belki kıpırdamadan durmalıyım bu göksüzlerin arasında
Kimse beni bilmesin bulmasın saymasın
Hatta sevmesin kabilinden
Ufkumun hiçbir manzarasına almadan
Olduğum kadarımı yaşamalı
Öldüğüm yerde gömülmeliyim
Herhangi bir onursuzun eli değmesin diye tabutuma
Veya dillerinde ki mukallit bir dua olma tehlikesine karşı
Kimsesizce nefes alıp vermeliyim

Ben çarşının çaşıdı olmayı beceremeyen
Başka sebepleri olanları arıyorum
Mesela bir yerde oğul kaybetmiş bir hilkat
Kahrını içine kotarıp
sahte sıfatlara dair olmayan bir hakikat
İşte cafcaflılara zerre can bahşetmeksizin
Hep iyiliğin mikat mevziinde olacak olanı arıyorum
Olanların olup olduğu kadarına razı olanların
Hüzünlerinden devşirdikleri tebessümlerini
Bana bakmaları
Beni bu damardan tutup
O Allahlı turan ülkesinin
Kızıl elmasını göstermelerini istiyorum