ELDEKİ SATIR …
Kırıyoruz, kesiyoruz,her dem aldık elimize bir satır,
Ne oldu ki bizlere, tanımıyoruz dost,düşman ve hatır, Kaybettik benliğimizi, nereye gidiyoruz böyle, ağır ağır ? Kalplere dolmuş nefret,gözlere inmiş perde,kulaklar olmuş sağır… *** İncitirken o insanları, kırarken o kalpleri, ne geçiyor eline ? Senin bu yaptıkların,yaşantın,sakız olmuş elâlemin diline, Sen ki kaptırmışsın kendini, kin ve nefretin seline, Kırdığın o kalpler acaba bir daha gelir mi yerine !!! *** Neler kaybettin yaptıklarınla; bunu hiç düşündün mü ? Kırmadan bir kalbi, gönülden bi dost sevdin mi ? Bırak artık elindeki o satırı,sök at içindeki kini, nefreti ; Sarıl kucakla kaybettiğin o dostları,bitir artık küllenmiş hasreti… Mustafa UZ/ 5 Mart 2016 (0546) 801 73 99 |